Fascynacja Polską i rzeczywistość powojenna na zdjęciach Johna Vachona

W listach do żony Penny pisał m.in. "Wydaje mi się, że w ciągu pierwszych sześciu godzin poczułem się podobnie, jak ludzie tego niesamowicie żywotnego miasta. Patrząc na ludzi wiem, że to miasto jest wspaniałe. Gdziekolwiek się tu ruszyć, tylko ruiny domów bez dachów i większości ścian, a w tych rumowiskach mieszkający ludzie! Poza terenem getta, które jest kompletną ceglaną pustynią. Dworzec kolejowy, dokładnie naprzeciwko mojego okna miał być najwspanialszym dworcem w Europie, skończony na trzy miesiące przed inwazją. Został wysadzony w powietrze i teraz to wielka kupa zwalonych betonowych ścian i poskręcanych stalowych podpór, cegieł i szmat. Nie mogę czasem uwierzyć w widoczne tu ślady okrucieństwa, ani tego zrozumieć".
Na zdjęciu rodzina Stanisława i Bronisławy Zakrzewskich ze wsi Policzna w powiecie zwoleńskim została zmuszona przez Niemców do opuszczenia swego gospodarstwa. W 1945 powrócili, by się przekonać, że wszystko zostało zniszczone i rozgrabione, dom spalony, pola pokryte lejami po wybuchach bomb i pocisków. Nawet gdyby mieli ziarno pod zasiew, nie mogliby wyjść w pole ze względu na zakopane tam nadal miny. Policzna 1946.