Fascynacja Polską i rzeczywistość powojenna na zdjęciach Johna Vachona

Patrzył, jak Polacy z wielkim wysiłkiem, zaangażowaniem, energią urządzają w ruinach swoje domy i warsztaty pracy, odbudowują szkoły, szpitale, fabryki, sklepy, porty, lotniska, jak powracają z robót przymusowych z Niemiec i zesłania na Syberii. Vachon był także świadkiem zmian, jakie dokonywały się w Polsce. Dokumentował atmosferę kraju w warunkach rodzącego się nowego reżimu narzuconego przez komunistów. Wiele spostrzeżeń i wniosków z tamtego pobytu zawarł w listach do żony wysyłanych wówczas z Warszawy, których obszerne fragmenty wraz z wyborem zdjęć zostały opublikowane w 1995 r. przez jego córkę, Ann Vachon, w albumie Poland 1946. The Photographs and Letters of John Vachon.

Na zdjęciu siostry zakonne w ochronce rozlewają zupę z pomocy UNRRA (United Nations Relief and Rehabilitation Administration - Administracji Narodów Zjednoczonych do spraw Pomocy i Odbudowy) międzynarodowego programu pomocowego, do którego przystąpiło 48 państw. Największymi ofiarodawcami były: USA, Wielka Brytania i Kanada, a głównymi odbiorcami: Chiny (530 mln dolarów), Polska (481 mln) i Włochy (421 mln). W Polsce UNRRA rozpoczęła oficjalnie działalność na mocy porozumienia zawartego z Tymczasowym Rządem Jedności Narodowej 14 września 1945 roku, ale już w marcu jej transporty docierały do Polski przez rumuński port w Konstancy. Główna siedziba misji mieściła się w Warszawie przy ul. Hożej 35. W ciągu ponad 2 lat dostarczono do Polski 2 mln ton różnych towarów, m.in. ciągniki, maszyny budowlane i rolnicze, parowozy, wagony kolejowe, samochody ciężarowe, warsztaty naprawcze i montownie, a także odzież, tekstylia, sprzęt medyczny, leki, materiały płynne, zboże, zwierzęta, artykuły spożywcze i kilka milionów 5-kilogramowych paczek żywnościowych z zapasów wojskowych, głównie armii USA. W Polsce UNRRA zakończyła działalność 30 czerwca 1947 roku. Katowice 1946.