Wierzą w elfy i sprzedają kości. Drogo

Firma Q-workshop z Poznania istnieje od 2002 roku i produkuje ozdobne kości do gier RPG. **Właściciel firmy, Patryk Strzelewicz, swój pierwszy zestaw wyrzeźbił samodzielnie i wystawił na Allegro. Kostki sprzedały się w cenie dwukrotnie wyższej od początkowej, a Strzelewicz namówił ojca, który produkował różne plastikowe gadżety, żeby włączył się w rodzinny biznes. Dziś Q-workshop wytwarza 600 tysięcy kostek do gier RPG rocznie, z których 95 procent trafia na rynki zagraniczne. W ubiegłym roku obroty firmy sięgnęły 2 milionów złotych.

Patryk Strzelewicz, właściciel Q-workshop: Nie, ta konwencja była zabawna przez jakiś czas, ale już się nieco przejadła (_ śmiech _).

Odlewamy je na różnych formach, na przykład grawitacyjnych i wtryskowych, a następnie malujemy. Naszą przewagą jest to, że potrafimy nanieść na kostki fantazyjne zdobienia pasujące klimatem do konkretnych gier i tematów. Dzięki temu robimy coś bardziej ekskluzywnego, niż zwykłe kości.

Gry RPG nie są tanie. Jedna figurka potrafi kosztować trzysta złotych, a podręcznik drugie tyle. Więc kostka za 30 groszy nie bardzo do nich pasuje. Nasze kości, które kosztują od kilku do kilkudziesięciu złotych, mają nie tylko aspekt użytkowy, one uatrakcyjniają grę.

Takie pytanie pada w naszej ankiecie internetowej. Wynika z niej, że chodzi o kwoty rzędu trzydziestu euro miesięcznie. W Polsce fani RPG na same akcesoria wydają więc od kilkudziesięciu do kilkuset złotych.

Naszą ankietę wypełniło już 6,5 tysiąca osób, to naprawdę sporo. Pytamy w niej między innymi o to, ile nasi klienci mają lat, skąd dowiedzieli się o sklepie i właśnie ile miesięcznie wydają na gry. Za poświęcony czas dostają w prezencie kostki, co na pewno ich cieszy, a dla nas jest po prostu opłacalne. Dzięki temu możemy badać rynek bez tej całej otoczki sprzedażowo – marketingowej.

Poza tym jesteśmy w kontakcie z producentami gier i dystrybutorami, jeździmy na targi i oglądamy, co najlepiej się sprzedaje i w którym kierunku trzeba iść.

Tak, ale forum już nie żyje, wszystko przeniosło się na Facebooka. Ludziom nie chce się pisać długich komentarzy, wystarczy, że klikną _ Lubię to _. Ale nadal jest tak, że jeśli klient zaproponuje nam jakiś ciekawy projekt, możemy wprowadzić go do oferty.

W Polsce są to osoby, które kończą liceum i zaczynają studia, w wieku około 21 lat. Na każdą klasę przypada mniej więcej jeden fan gier RPG. Przeważnie ubiera się na ciemno, czyta książki, nosi długie włosy i maluje figurki po kątach (_ śmiech _). Ale nie można za bardzo generalizować. To są przeważnie cisi ludzie, którzy idą własną drogą i zajmują się czymś bardziej oryginalnym, niż granie na komputerze. W Polsce jest ich coraz więcej. Rodzice zauważyli, że dzieciaki przesadzają z komputerami, więc próbują namówić je na coś bardziej rozwojowego i towarzyskiego.

Ale na Zachodzie fani gier RPG to często starsi ludzie, którzy w ten sposób spędzają swój wolny czas.

Zagrałem tylko dwa razy w życiu, jakoś mnie nie wciągnęło (_ śmiech _). Za to w firmie mamy kilku zagorzałych graczy.

Generalnie tak. Mój ojciec jest dyrektorem technicznym, a siostra zajmuje się projektowaniem akcesoriów. Poza tym w Q-workshop pracuje kilku moich kolegów z liceum, reszta to pracownicy zatrudnieni w drodze zwykłej rekrutacji.

W Polsce jesteśmy jedyni, nie słyszałem o żadnym innym krajowym producencie takich kostek. W Stanach Zjednoczonych konkurujemy z dwiema firmami, w Wielkiej Brytanii z jedną, a w Chinach – trudno powiedzieć. Produkujemy około 600 tysięcy kostek rocznie, 95 procent z nich trafia na eksport.

Bogatszej części młodzieży kryzys tak bardzo nie dotknął, a RPG to zabawa raczej dla nich, bo wymaga wkładu finansowego. Być może nawet większego, niż gry komputerowe, bo trzeba przecież zbudować całe armie figurek, makiety, kupić podręczniki - to są dość duże wydatki.

Kryzys dotyczył raczej biedniejszych warstw, więc na nas nie miał większego wpływu. Byliśmy wtedy w okresie rozwoju, a przy wzrostach rzędu kilkudziesięciu procent rocznie kilkuprocentowe spadki to naprawdę niewiele.

Naszej firmy doradczej. Próbowaliśmy przekonać chociaż część młodych ludzi, żeby otwierali własne firmy i zarabiali w Polsce. Akcja była przez jakiś czas głośna, zapraszano mnie do szkół i różnych ośrodków dla młodzieży. Mam nadzieję, że namówiliśmy chociaż kilka osób, żeby spróbowały tutaj, zanim wyjadą na zmywak czy pole golfowe do Anglii.

Ta kampania to był zupełny przypadek. Dostaliśmy wtedy dotację z Unii Europejskiej i pierwszy raz wyjechaliśmy na targi do Stanów Zjednoczonych. Dopiero zapoznawaliśmy się z naszą firmą doradczą, z którą współpracujemy zresztą do tej pory. I ona, w ramach doradztwa wizerunkowego, namówiła nas na briefing prasowy na placu Dwóch Krzyży w Poznaniu. Dzięki temu media nas zauważyły, a kolejne wywiady to była już reakcja łańcuchowa. Po tej akcji na pewno staliśmy się bardziej rozpoznawalni. Za każdym razem, kiedy dzwonimy do naszego przyszłego kontrahenta, on już coś o nas wie, kojarzy nas.

Ale na produkcję i wzrost liczby zamówień nie miało to wielkiego wpływu. Nisza naszych klientów jest jednak dość mała, wiele produktów sprzedaje się z polecenia. Są dobrej jakości, więc w tym hermetycznym światku reklamują się same.