Sarkozy się zmienia. Ambitne dzieła zamiast popkultury

Dotychczas szef państwa uchodził powszechnie za amatora kultury popularnej i rozrywki, komedii z Louis de Funesem i amerykańskich filmów akcji niekoniecznie z najwyższej półki. W paryskim środowisku intelektualnym uchodził za człowieka mało wykształconego, o złym guście, stroniącego od ambitnej kultury.

Jednak ostatnio Sarkozy przechodzi metamorfozę - donosi niechętny mu skądinąd dziennik _ Liberation _. Cytowani przez tę gazetę liczni goście prezydenta twierdzą zgodnie, że nadrabia on w niesłychanym tempie zaległości kulturalne.

Gazeta cytuje liczne osoby ze świata kultury, które ostatnio odwiedziły Pałac Elizejski. Według tych świadków, szef państwa odstawił na bok popularne i nie zawsze wybredne komedie, i oddał się bez reszty oglądaniu dzieł wymagających twórców, jak Robert Bresson czy duński reżyser Carl Theodor Dreyer.

Wśród ostatnich prezydenckich lektur przeważają dzieła francuskich klasyków: Gustave'a Flauberta, Honoriusza Balzaka i Guy de Maupassanta.

Otoczenie Sarkozy'ego dodaje, że _ pochłania _ on owe filmy i książki z właściwą sobie hiperaktywnością i w niebywałym tempie. _ Jego bliscy opowiadają, że obejrzał z rzędu piętnaście filmów Hitchcocka _ - pisze _ Liberation _.

Nie do końca jasne są przyczyny tej nagłej przemiany szefa państwa. Niektórzy widzą w tym autentyczną potrzebę nadrobienia kulturalnych luk.

Inni wskazują na wpływy jego żony, byłej modelki i piosenkarki Carli Bruni-Sarkozy. Takiego zdania jest pisarz Yann Moix, który używa takiej oto _ rowerowej _ metafory: _ Carla z pewnością popchnęła go na początku. Potem odczepiła boczne kółeczka od roweru i Sarkozy odkrył prawdziwą radość pedałowania w pojedynkę _.

Inni komentatorzy zwracają uwagę, że na zmianę gustów kulturalnych szefa państwa mogą mieć wpływ przyszłoroczne wybory prezydenckie. Ich zdaniem, Sarkozy próbuje _ uwieść _ w ten sposób niechętnych mu do tej pory intelektualistów.